Tegen het einde van de jaren vijftig was het teken aan de muur voor de zwaar gesubsidieerde staatsspoorwegen British Railways. De arbeidsintensieve stoommachines zouden moeten samenwerken met honderden stations en vele zij- en secundaire lijnen. Omdat lokale bezwaren snel terzijde werden geschoven leken de veranderingen onvermijdelijk en al snel zouden de alledaagse taferelen van stoomlocomotieven verdwijnen